Allereerst om uw specifieke vragen te beantwoorden:

• Depressie is een kwestie van geestelijke gezondheid, en ik ga beweren dat dit vanzelfsprekend is. Wat niet vanzelfsprekend en relevanter is, is of het een verstandelijke handicap is. Ik zal dat hieronder bespreken.

• U bent nooit verplicht om een ​​gezondheidsprobleem openbaar te maken, tenzij het uw bekwaamheid om het werk uit te voeren beïnvloedt. Zoals je het beschrijft, is dat hier duidelijk niet het geval, aangezien je je cijfers hebt gehandhaafd en goede prestatiebeoordelingen hebt gehad tijdens je stages.

Om iets uit te breiden:

Er zijn vaste definities in het VK van wat een handicap inhoudt met betrekking tot het arbeidsrecht: het is iets dat zowel een "substantieel" als "langdurig" negatief effect heeft (Bron: Gov.UK).

Over het algemeen zou ik verwachten dat milde tot matige depressie niet meetelt. Ik verwacht dat een ernstige depressie die langer dan 12 maanden duurt (of naar verwachting zal duren) zou tellen. (Voor buitenlanders gebruik ik de Britse definities van deze termen op basis van mijn ervaring met mijn eigen diagnoses; ik heb geen idee of ze hetzelfde betekenen of überhaupt ergens anders worden gebruikt.) U moet uw huisarts raadplegen om een beter idee krijgen of uw huidige of vroegere depressie als een handicap telt, maar op basis van uw beschrijving (in het bijzonder omdat het 'verschillende gelegenheden' betreft in plaats van een chronische aandoening, en uw goede cijfers en positieve prestatiebeoordelingen), vermoed ik niet.

Als u een handicap bekendmaakt aan een werkgever in het VK, betekent de Equality Act 2010 enz. dat zij verplicht zijn om u niet op oneerlijke wijze te discrimineren en redelijke aanpassingen voor u aan te brengen ('oneerlijk' en 'redelijk'). "bijvoorbeeld iemand die een rolstoel nodig heeft om zich te verplaatsen uitsluiten om als paramedicus te werken). Tenzij een handicap echter invloed heeft op het werk dat u doet, is het op geen enkel moment verplicht om dit openbaar te maken. (Bron: prospects)

Ik ben in elk geval verrast dat een recente sollicitatie die vraag heeft gesteld. Volgens de Equality Act mag een werkgever helemaal niet naar gezondheid of handicaps vragen voordat hij je een baan aanbiedt, behalve met het specifieke doel om accommodatie te maken voor je sollicitatie (ervoor zorgen dat er een oprit is voor iemand in een rolstoel die interviewt). , bijvoorbeeld). (Bron: Time to Change en ITD)

Voor meer informatie kunt u Time to Change bekijken. Het is een website en campagne die wordt beheerd door de liefdadigheidsinstellingen Mind and Rethink Mental Illness en wordt gefinancierd door het Department of Health, met als doel discriminatie op grond van geestelijke gezondheid en geestelijke handicaps te verminderen en op te heffen. Hun gedeelte Ondersteuning op de werkplek is uiteraard bijzonder relevant.

De vragen die u moet stellen zijn:

• Heeft uw aandoening speciale aanpassingen nodig?
• Zou uw toestand een situatie creëren waarin u een risico zou kunnen vormen voor uzelf of anderen bij de uitvoering van uw taken?
• Kunt u uw werk uitvoeren zonder een speciale behandeling, of zonder regelmatige of onregelmatige periodes van vrije tijd (buiten de normale weekenden en vakanties)?

Als u nee kunt antwoorden op de eerste twee en ja op de derde, dan hoeft u uw toestand niet als handicap te vermelden. Tenzij het accommodatie vereist, wordt u mogelijk niet beschermd door de wetgeving inzake gelijke kansen als u de aandoening bekendmaakt.

Als u ja antwoordt en het bedrijf besluit door te gaan met het wervingsproces, dan zult u waarschijnlijk de aard van uw handicap op een bepaald moment tijdens het instapproces moeten bekendmaken, zodat ze de nodige aanpassingen kunnen doen voor u. Als redelijke aanpassingen niet mogelijk zijn voor de functie, zou u van overweging kunnen worden gediskwalificeerd.

Als u nog steeds niet zeker bent, zou ik met uw arts spreken over uw zorgen en hun advies krijgen.

De eerste vraag is: is er naar uw gezondheid gevraagd? is u gevraagd of u in het verleden een depressie of psychische aandoening heeft gehad? Klinische depressie is zonder twijfel een psychische aandoening.

Als u een vraag is gesteld, moet u deze volledig en openlijk beantwoorden. Als u dit niet doet, zou dat een reden zijn voor het bedrijf om u later te ontslaan. Het is echter niet nodig dat u de informatie vrijwillig verstrekt als u niet wordt gevraagd.

Depressie als ziekte treft verschillende mensen op verschillende manieren. Voor sommigen creëert het een echte vonk van creativiteit op de hoge schommelingen, maar het kan ook perioden (maanden) van onproductieve tijd, angst en manisch gedrag creëren. Kunnen praten over hoe het je in het verleden heeft beïnvloed en hoe het is beheerd, terwijl je universitaire cijfers niet lijden, is iets dat duidelijk moet worden gemaakt in alle onthullingen die je doet.

In het bijzonder met toegang tot geld, heeft depressie een verband met patiënten die geld stelen van hun werkgever tijdens down-fasen. Als gevolg hiervan stellen banken en verzekeraars vaak vragen over depressie en wijzen ze de kandidaten af ​​die dit bij hun sollicitatie toegeven.